Tot Zover

Overgave

De coronaperiode toont zowel onze kwetsbaarheid als onze veerkracht, vanuit dat uitgangspunt maakte Roos van Geffen drie werken voor onze zomerexpositie: de video-installatie Fuga, het tweeluik met zeephand Moeder en Kind en de foto-installatie Overgave, die zich in de tuin bevindt.


Roos van Geffen houdt zich bezig met grote thema’s als afscheid, verlangen en vergankelijkheid. Ze is gefascineerd door menselijke emoties. Niet de heftige, maar juist de subtiele, het onderhuidse. Ontmoetingen en ervaringen werkt zij uit tot precieze en intieme beelden. Ze gebruikt de vorm die ze nodig heeft: fotografie, video, installatie of performance.

De titel Overgave verwijst naar onze plek in het geheel. Het besef dat we onderdeel zijn van iets groters, in tijd of ruimte, kan geruststellend zijn. In Overgave worden verschillende media gecombineerd en Van Geffen doet dat bewust en zorgvuldig. Ze bewaakt de eenheid streng en laat weg wat niet strikt noodzakelijk is. Haar werken zijn altijd gestileerd en eenvoudig –  minimalistisch. Zo focust ze op de essentie en creëert ze schoonheid.

Fuga

Zeven vallende figuren over de volle breedte van de Grote Zaal. De beeldcompositie is als een muziekstuk te lezen, want er zit ritme en herhaling in. Wanneer de één valt, staat de ander op. De titel van dit werk verwijst naar de muziekvorm fuga, gekenmerkt door meerstemmigheid en herhalingen. Johann Sebastian Bach gebruikte een zevenstemmige fuga in zijn Hohe Messe, waarin de wederopstanding een belangrijk thema is. In de psychologie heeft fugue de betekenis van plotseling verdwijnen.

Er zit een geruststelling in het besef van een continue cyclus van verdwijnen en terugkeren. Deze eeuwige wederkeer is een belangrijk thema in het werk van Nietzsche. De rode draad in zijn theorieën is dat alle gebeurtenissen in de wereld onderdeel zijn van een eeuwige reeks cycli, dat alles zich herhaalt. En dus gaat het ook over veerkracht.

Overgave

In de tuin is de foto-installatie Overgave (2021) te zien ; "een poetisch en direct beeld, dat gaat over gevoelens van angst en leegte tegenover het geruststellende en relativerende besef dat we onderdeel zijn van de eindeloze cyclus van leven en dood“, zegt de kunstenaar. 

Moeder en kind

Ook is het tweeluik Moeder en Kind te zien, waarvoor Van Geffen de hand van haar moeder in zeep maakte. 
Het werk gaat over afhankelijkheid en over het verlangen naar contact. Het beeld resoneert met de huidige coronatijd, waarin aanraking zo gemist werd en tegelijkertijd zeep alom aanwezig was. Het tweeluik bestaat uit een installatie van twee esdoornhouten kistjes, zeep, mirre-olie en een gedigitaliseerde 16 mm kleurenfilm in loop (5:29”).

 

 

De zomertentoonstelling  met nieuw werk van Roos van Geffen is mede mogelijk gemaakt door: Cultuurmakersfonds (Prins Bernhard Cultuurfonds), Kickstart Cultuurfonds en Mondriaan Fonds.

De kunstenaar

Roos van Geffen (1975) studeerde scenografie in Tilburg en Maastricht. Deze achtergrond helpt haar om complexe thema’s en emoties op heldere wijze vorm te geven. Vanaf haar studietijd werkt ze als autonoom kunstenaar. Eerder was haar werk te zien bij Fotodok (Utrecht), Fotofestival Schiedam en Battersea Arts Centre (Londen). In 2020 was Van Geffens tentoonstelling EAT LOVE Die te zien in Museum Tot Zover.


Lees verder