lithografie door Victor Adam uit de serie 'Le retour des cendres' (1840/1841).
Tot Zover
Keizerlijk rouwpaard
Op de prent staat afgebeeld een wit gevechtspaard van Napoleon Bonaparte (15 August 1769 – 5 May 1821). Het loopt aan kop van Napoleons rouwstoet. Zestien andere paarden en de lijkkoets met Napoleons lichaamsrestanten volgen voor de eervolle staatsbegrafenis in december 1840.
Napoleon bezat ongeveer 80 paarden voor persoonlijk gebruik. Ze werden intensief voorbereid op veldslagen. Ongeveer vijftien paarden sneuvelden tijdens veldslagen.
Hij had een voorkeur voor kleine Arabieren boven de meer populaire Engelse volbloeden. De meeste waren wit of lichtgrijs. Er werd gezegd dat zijn officieren zich zouden schamen op een van Napoleons paarden te rijden. Ze waren te klein, te zachtaardig en niet gecastreerd. Tegen het gangbare militaire gebruik in waren bovendien de staarten niet gecoupeerd (operatief verwijderd).
Welk paard is hier afgebeeld?
Er zijn veel legendes over zijn paard Marengo, buitgemaakt tijdens de Egyptische veldtocht. Maar het blijft onduidelijk of Marengo echt heeft bestaan. De legende wil overigens dat Marengo reeds in 1832 is overleden. Bovendien had Napoleon meerdere favorieten. Eigenlijk kan niet gesproken van één gevechtspaard. Belangrijker is de symbolische functie van het hier afgebeelde dier.
De mythe van Napoleons gevechtspaard werd versterkt door de funeraire intocht in Parijs (1840). De lijkkoets met zestien paarden werd voorafgegaan door het witte paard van de prent. Met rouwvoile en Napoleons lege zadel. Zo werd een ongekende status toegekend aan Napoleons gevechtspaard.