Tot Zover
Pixelated Revolution
De Libanese kunstenaar Rabih Mroué (Beiroet,1967) reflecteert op het gebruik van de smartphone als publiciteitswapen in het Midden-Oosten. Daar filmen burgerjournalisten hun eigen dood terwijl ze met hun mobieltje de gewelddadigheden registreren.
Shooting pictures
In hedendaagse revoluties is shooting pictures even effectief als shooting bullets, zo lijkt het. Mroué gebruikt real life footage van overleden activisten om kanttekeningen te plaatsen bij fatale laatste beelden uit conflictgebieden. Beelden die verrassend contrasteren met de rust op de magistrale begraafplaats De Nieuwe Ooster, de locatie van het museum. Zo presenteert The Pixelated Revolution confronterende beelden als poëtische bespiegelingen over de weergave van de dood in het huidige mediatijdperk.
Filmen van de eigen dood
Filmopnamen met mobiele telefoons of digitale camera’s dragen het predicaat van echtheid. Des te ruwer het beeld hoe authentieker en geloofwaardiger? Amateuropnamen beïnvloeden ook de visualisatie van sterven en dood. In The Pixelated Revolution ontdekt Rabih Mroué een nieuw perspectief in de realistische weergave van de dood. Op YouTube gevonden video’s van Syrische burgerjournalisten laten een ondragelijk fenomeen zien: het filmen van de eigen dood. Mobiele telefoons, als verlengstuk van het netvlies, geven de laatste beelden prijs: de schutter, het fatale schot, de val. De films worden postuum op internet geplaatst.
Mroué deconstrueert de video’s tot verschillende gezichtspunten. Hij plaatst de toeschouwer achter de camera, oog in oog met de dood en wijst op de trefkracht van deze in eerste instantie, ‘nietszeggende’ beelden. Zijn conclusie: de dood vindt niet voor of achter, maar in de camera plaats. Deze beeldformule overstijgt ‘het oude’ realisme van bloederige slachtoffers. De beelden zijn de dood.
Randprogramma
- Performance Rabih Mroué in Frascati op 24 en 25 januari 2014
- Debatavond in De Balie op 12 maart 2014
- The Last Image filmprogramma in Eye van 22 mei t/m 4 juni 2014
Over Rabih Mroué
Rabih Mroué (Beiroet, 1967) werkt op het snijvlak van beeldende kunst, theater en vertelkunst. In 2011 ontving hij de Prins Claus Prijs. Zijn werk was onder andere te zien op dOCUMENTA 13 (Kassel), bij BAK, basis voor actuele kunst (Utrecht) en in het Stedelijk Museum (Amsterdam ), de Tate Modern (Londen) en het Museum of Modern Art (New York). Mroué is research fellow aan de International Research Centre ‘The interweaving performance cultures’ van de Freie Universität Berlin