Tot Zover

Caroline en de frietsnijder

Deze Zwitserse frietsnijder is van mijn schoonmoeder. Ze is 18 jaar geleden overleden.


Wij staan bekend als het gezin van de zelfgemaakte frietjes. Mijn man heeft dit van zijn moeder overgenomen. Iedereen die ons kent heeft ze wel een keer geproefd. Bij voorkeur met een lekkere runderstoof, ook geïnspireerd door zijn moeder.

Zij maakte de frietjes altijd zelf. De truc is om ze twee keer te frituren. Ze maakte ook de mayonaise zelf. Toen ik daar over de vloer kwam likte ik mijn vingers daarbij af. Het is nergens mee te vergelijken. Vaak werd de friet door haar geserveerd bij een buffet met allerlei salades, een Russische ei schotel, gehaktbrood of bij de BBQ.

Mijn schoonmoeder kookte geen uitgebreide diners maar in alles wat ze maakte zat veel liefde en dat proefde je. Het was echt haar recept en mijn man heeft daar zijn eigen traditie van gemaakt

Na haar overlijden is er veel veranderd in de familieomstandigheden. Er is geen contact meer met mijn schoonvader. Samen met de familie herinneringen aan haar ophalen gaat niet en dat is een gemis. Voor ons is het maken van frietjes dus ook een manier om weer even aan haar te denken.

Met de frietsnijder heeft mijn schoonmoeder haar liefde aan haar kinderen kunnen tonen. Dan was het ook ontspannen thuis. We hebben niet veel tastbare herinneringen van haar. Daarom koesteren we dit.

Terug naar overzicht