Tot Zover
Matthijs en de Nutridrink
Het is een soort astronautenvoeding voor mensen die ziek zijn. De flesjes hebben verschillende smaken. Er zit echt alles in, zodat je geen boterhammen meer hoeft te eten.
Mijn moeder had kanker en is lange tijd ziek geweest. Ze was hier in haar laatste weken op aangewezen. Het verdragen van voedsel werd steeds moeilijker. Dit was het enige dat ze nog kon drinken. Het is dik, zoet en vet. Het is niet lekker, maar voor haar was het de verbinding met het leven. Ze wilde niet opgeven. Zolang ze bleef eten en drinken ging ze nog niet dood.
Op het einde was het ziekenhuis in en uit en voelde ze het normale leven door haar vingers glippen. De laatste nachten sliep ik samen met mijn broer bij haar in huis en troffen we haar regelmatig bij de koelkast met weer zo’n flesje. Terwijl ze het niet binnen kon houden.
We zijn nog met het gezin op vakantie geweest. Tijdens die vakantie genoot ze enorm van een klein bordje risotto met een stukje gebakken vis. Ze hield van Mediterraans eten. De laatste maanden kookte ik ook regelmatig risotto voor haar.
Het maakt niet uit wat voor moeilijkheden er op je pad komen, eten geeft troost. Mijn ouders hadden geen geweldig huwelijk maar als we pannenkoeken aten dan was dat een moment van rust, waarop alles goed was.
Mijn moeder wilde dat het leven zo gewoon mogelijk zou doorgaan. Daar streed ze voor. De Nutridrink was daarbij haar laatste strohalm.