
Tot Zover
#TeamTotZover: Thea Burggraaf
Als vrijwilliger bij café Roosenburgh, De Nieuwe Ooster en De Nieuwe Noorder begraafplaats, rondleider in het museum en als bestuurslid van het arboretum, is Thea Burggraaf zeer verbonden met Museum Tot Zover. Op de vraag wat ze nog meer doet in haar dagelijks leven zegt ze lachend: ‘Och kind, na al die dingen die ik al opgenoemd heb?’, ‘Ik hou van koken, theater en musea, tuinieren en lezen en dan is mijn week wel vol.’
Interview door Ghislaine de Rond
Oorspronkelijk was Thea geograaf en docent in het Hoger Beroeps Onderwijs, maar ook altijd erg geïnteresseerd in geschiedenis. Die interesse sluit goed aan op haar huidige vrijwilligerswerk. Thea werkt nu al zo’n zes jaar voor het museum en de begraafplaats. ‘Ik zocht een vrijwilligersbaan en toen dacht ik, ik woon schuin tegenover De Nieuwe Ooster dus waarom zou ik niet kijken of daar werk is.’ Ze vond het een bijzondere plek: ‘Ik heb wat met begraafplaatsen en uitvaarten. Ik ben erg geïnteresseerd in funeraire rituelen.’ Vooral de geschiedenis en de cultuur spreken haar aan, niet zozeer de dood zelf: ‘Het gaat hier niet alleen over de dood, ook over afscheid en rouw. Dat is eigenlijk wat me het meest intrigeert. Hoe mensen omgaan met de dood en vooral hoe ze rouwen. Hoe ze dat laten zien met bijvoorbeeld monumenten, hoe lang ze rouwen..’
Een van de opmerkelijkste dingen die haar tijdens het werk zijn overkomen, heeft dan ook te maken met rouwverwerking: ‘Ik gaf een rondleiding in het museum en in de ruimte ‘Rouw en herinnering’ staat een bus met as. Een leerling vertelde toen “mijn zusje is haar baby verloren en die heeft de asbus met as van de baby in de wieg gelegd en nu is de baby er weer”. Wel heel bijzonder. Eerst dacht ik “ik vind dit raar” en daarna dacht ik meteen “nee dit is niet raar, dit is een vorm van rouwverwerking” ik vond het eigenlijk heel mooi. Een manier die ik nog nooit eerder gehoord had trouwens.’
Opmerkelijke tentoonstelling: De Vogelvanger
De tentoonstelling over zelfdoding is Thea het meest bijgebleven. In het bijzonder het verhaal van Papageno, een personage uit Mozart’s opera ‘Die Zauberflöte’: ‘Het gaat over drie vrienden waarvan er een uit het leven wil stappen, maar door zijn vrienden overgehaald wordt het niet te doen. Het was een ingrijpende tentoonstelling. Toen nog een van de schrijvers die een voordracht zou houden, ook uit het leven stapte, dacht ik “nou, hoe dichtbij is dit”. Dat was heel aangrijpend.’