‘Iedere uitvaart uniek’ en ‘je kunt het maar één keer doen’ geven aan nabestaanden én deathpro’s een hoge druk. Begrafenissen waren eeuwenlang heerlijk standaard. Tergend langzaam gingen de veranderingen. Gooi welvaart, individualisering, social media, influencers en een spontane identiteitscrisis in een ton en, voilà, alle remmen gaan los. Diensten – in kroeg, bos of tussen hooibalen – worden zo uniek dat ze op elkaar gaan lijken. Prachtig, maar veel werk dus. Echter: ook de oude elpee kwam terug. Is het al tijd voor de vintage-uitvaart? Houd ondertussen het hoofd koel, lieve uitvaartleiders!