Tot Zover
Trace Elements
De Japanse fotograaf Seiichi Furuya heeft vele indrukwekkende portretten van zijn Oostenrijkse vrouw gemaakt. De eerste foto maakte hij vlak na hun eerste ontmoeting. En de laatste foto's uit de serie tonen haar zelfmoord.
Christine Gössler sprong in depressieve toestand van de achtste verdieping van de flat die het echtpaar samen met hun zoontje bewoonde. De vele portretten die aan deze zelfmoord vooraf gingen en het dramatische einde werden in Museum Tot Zover voor het eerst als serie in Nederland geëxposeerd.
Tragische liefdesgeschiedenis
'Trace elements' is een tragische liefdesgeschiedenis in portretten. Vanaf het moment dat de Japanse Seiichi Furuya zijn Oostenrijkse vrouw Christine Gössler leerde kennen, in 1978, legt hij haar vast. Ze trouwen en in 1981 krijgen ze samen een kind dat ze Komyo Klaus noemen. In 1982 verhuist het gezin naar Wenen waar Christine drama wil gaan studeren. Rond die tijd begint ze tekenen van schizofrenie te vertonen. Ze verergert snel en is slachtoffer van ernstige depressies. De studie wordt afgebroken en een lange periode van ziekenhuisopnamen volgt. Al die tijd blijft Furuya zijn vrouw portretteren. De foto's tonen een steeds mager wordende vrouw die almaar angstiger en verwarder in de camera kijkt.
Contactvel
In 1985 wonen ze in Oost-Berlijn waar Furuya werkt als vertaler. Op de 36e geboortedag van de DDR, pleegt Christine zelfmoord. Furuya hoort haar vallen. Met zijn camera loopt hij naar het raam en kijkt naar beneden. De foto's die hij dan maakt drukt hij niet individueel af, maar collectief: ze verschijnen gezamenlijk met alle andere opnamen van het fotorolletje op een vel met contactafdrukken. 37 opnamen, in één oogopslag.
De eerste foto's tonen het laatste familie-uitje op de dag voor Christine's zelfmoord. De foto's daarna zijn van de fatale dag. Miniaturen van een drama. We zien de televisie met beelden van partijleider Erich Honecker en een militaire parade. Ook zien we een open raam waaronder de slippers van Christine staan die ze zojuist heeft uitgetrokken. Dan volgt het beeld van zijn zojuist gesprongen vrouw, een kleine gestalte in het gras. Daarna zien we foto's van het appartement: een schilderij, het bed waarin ze die ochtend nog samen lagen, een kamer¬plant. Leegte en verwarring werden zelden indringender vastgelegd.
Als Furuya hun 4-jarig zoontje vertelt dat zijn moeder dood is, vraagt het jongetje "Papa, hast du mama getötet?".
Furuya heeft nog altijd spijt van het antwoord dat hij toen, vol van zelfverwijt, gaf: "Ja".
Erik Kessels ‘Trace Elements’ is de eerste van een serie exposities die gast-curator Erik Kessels voor Museum Tot Zover samenstelt. De andere zijn ´Funeral Train´ van Paul Fusco en ´Bedrooms of the Fallen´ van Ashley Gilbertson. Kessels (1966) is medeoprichter en creatief directeur van communicatiebureau KesselsKramer en publiceerde eerder fotoboeken en -magazines als ‘In almost every picture’, ‘Wonder’, ‘Bangkok Beauties’ en ‘Useful Photography’.