Foto: Rijkmuseum van Oudheden (RMO)
Tot Zover
20 v.Chr. tot 450 - Romeinse grafcultuur
Met de komst van de Romeinen ontstonden in Nederland andere gewoonten rondom begraven en cremeren. Vooral ten zuiden van de Rijn vinden we Romeinse graven en grafvelden. Welgestelde bewoners lieten monumentale graven oprichten, bijvoorbeeld in de vorm van een ommuurde graftuin of ze werden begraven in een stenen askist of glazen urn.
In het noorden van Nederland werden oude gewoonten voortgezet. Onder de Romeinen was cremeren het meest gebruikelijk, maar in de loop van de derde eeuw kwam lijkbegraving meer in zwang. De overlijdensrituelen waren vrij uitgebreid en zijn goed beschreven. Vaak vinden archeologen ook een munt in het graf, meegegeven als gift voor Charon om de oversteek naar het dodenrijk te kunnen maken. Naast dat er grafmonumenten zijn gevonden, is ook veel bekend over de locatie van de grafvelden. Die werden over het algemeen aangelegd langs de uitvalswegen van nederzettingen, steden of kampen. Begraven binnen de steden was verboden.
Dit is venster 6 uit de Canon van het Nederlands funerair erfgoed. Een uitgebreide omschrijving vind je in de publicatie Canon van het Nederlands funerair erfgoed (Stichting Dodenakkers, 2020).