Tot Zover
1829 – Verbod op begraven in de kerk
Bijna het einde van een gebruik? In 1829 kwam er met regelgeving definitief een einde aan het begraven in kerken, maar omdat bijvoorbeeld niet overal een geschikt terrein direct beschikbaar was, kregen sommige kerken toestemming om er tijdelijk mee door te gaan.
Daarnaast moesten plaatsen met meer dan 1.000 inwoners verplicht een begraafplaats aanleggen buiten de bebouwde kom. De uitvoering werd geregeld op provinciaal niveau, waardoor er aanvankelijk lokale verschillen ontstonden. Voor het Koninklijk Huis werd een uitzondering gemaakt. Zij mochten blijven begraven in de Nieuwe Kerk van Delft.
Dit is venster 18 uit de Canon van het Nederlands funerair erfgoed. Een uitgebreide omschrijving vind je in de publicatie Canon van het Nederlands funerair erfgoed (Stichting Dodenakkers, 2020).